Podstawowe przyczyny upadku powstania krakowskiego (zwanego też czasami rewolucją krakowską) było bardzo podobne do wielu innych zrywów naorodowo-wyzwoleńczych na terenach Polski pod zaborami. Przez długi czas organizatorzy kolejnych powstań wydawali się popełniać podobne błędy w przygotowaniach, a zaborcy doskonale wykorzystywali te niedostatki, wprowadzając dodatkowe rozłamy wewnątrz i nieufność w wśród Polaków. To dlaczego powstanie krakowskie zakończyło się klęską można podsumować w kilku następujących punktach:

• słabe zaopatrzenie w broń - do oddziałów powstańczych na terenie Krakowa zgłosiło się ok. 6 tysięcy ochotników, uzbroić jednak udało się zaledwie ok. 2 tysiące z nich. Co więcej, działania powstańcze nie były mocno nakierowane na zdobycie większej liczby uzbrojenia.
• niepowodzenie w przyciągnięciu chłopów do powstania  - powstanie miało mieć charakter ogólnonarodowy, niestety nawet na terenach, gdzie działali inspiratorzy powstania (Wolne Miasto Kraków, Galicja) nie udało się dotrzeć do dużej liczby przedstawicieli stanu chłopskiego. Spowodowane to było niskim zaangażowaniem w dotarcie z komunikacją związaną z korzyściami, jakie przyłączający się do powstania chłopi mieli otrzymać. Było to przede wszystkim obiecane uwłaszczenie, przydzielenie ziemi, czy stworzenie narodowych warsztatów. Dużo lepiej do warstwy chłopskiej docierali przedstawiciele zaborców inspirując wiele wystąpień chłopskich przeciwko wyższym warstwom społecznym - m.in. takie działania władz Galicji doprowadziły do rzezi galicyjskiej
• klęska w bitwie pod Godowem (jedynej bitwie powstania) - jednostki austriackie dowodzone przez płk. Ludwiga von Benedeka maszerujące na Kraków szybko pokonały wysłany przeciwko nim oddział powstańczy
• śmierć Edwarda Dembowskiego - pomimo porażki pod Godowem, Edward Dembowski (jeden z przywódców i głównych inspiratorów powstania) chciał kontynuować działania powstańcze. Jego plany zostały przerwane ostrzałem artyleryjskim armii generała Ludwiga Collina - Edward Dembowski zmarł w wyniku ostrzału, a armia austriacka stanęła pod Krakowem 1 marca dając miastu 48 godzin na kapitulację

Czym było powstanie krakowskie?

Powstanie krakowskie to jeden z wielu zrywów narodowo wyzwoleńczych na terenach Polski pod zaborami. Główną przyczyną wybuchu powstania krakowskiego była oczywiście chęć wyzwolenia się spod władzy zaborców. 

Czas trwania powstania: powstanie trwało od 21 lutego do 4 marca 1846 roku

Zakres powstania: Powstanie miało mieć charakter ogólnonarodowy. Główne działania jednak miały miejsce na terenach Wolnego Miasta Krakowa i Galicji 

Przywódcy powstania:

• Jan Tyssowski - dyktator powstania, wcześniejszy uczestnik powstania listopadowego; polski działacz polityczny
• Erazm Skarżyński  - Wódz Naczelny wojska polskiego w okresie powstania krakowskiego (mianowany na to stanowisko przez Jana Tyssowskiego); oprócz powstania krakowskiego, brał udział w powstaniach listopadowym (lata 1830-1831) i styczniowym (lata 1863)
• Edward Dembowski - pisarz, krytyk literacki, filozof i polski działacz niepodległościowy; organizator powstania krakowskiego i jeden z głównych jego przywódców; Jeden z niewielu powstańców zaangażowanych w przyciągnięcie chłopów do powstania. Zginął w trakcie pacyfikacji powstania przez oddziały austriackie dowodzone przez generała Ludwiga Collina

Akwarela Juliusza Kossaka 'Szarża krakusów na Rosjan w Proszowicach' 1846