Orły należą do rodziny ptaków drapieżnych. Są znane ze swoich skrzydeł o olbrzymiej rozpiętości i niezrównanego wzroku. Od tysiącleci wzbudzają ludzki podziw i szacunek. Przyjrzyjmy się bliżej temu dostojnemu drapieżnikowi i zbadajmy, dlaczego żyją samotnie nie tworząc jak wiele innych ptaków stad.
Dlaczego orły to idealne drapieżniki?
Natura wyposażyła orły w zestaw narzędzi, które sprawiają, że są one najlepszymi łowcami w przestworzach.
Orły są uznawane za drapieżniki szczytowe - po osiągnięciu pełnego wzrostu nie są obiektem polowań żadnych innych drapieżników, ani ze swojego, ani z innych gatunków.
Orzeł przedni może latać i szybować na wysokości 3000 metrów, a mimo to dostrzega z tej wysokości kształt wielkości królika! Oko orła jest jedną z najbardziej niezwykłych konstrukcji natury, zdolną do utrzymania ostrości i śledzenia wielu obiektów na tak dużej odległości. Mówi się, że ich siatkówka ma 5 razy więcej komórek światłoczułych na milimetr kwadratowy niż u człowieka, blisko 1 milion/mm2.
Ich pazury lub szpony są zakrzywione, ostre i bardzo mocne. Muszą być szorstkie, aby przytrzymać śliską zdobycz, ponieważ orzeł nie może używać skrzydeł do pomocy, chyba że w locie, wtedy pazury i dziób muszą wykonać większość pracy polegającej na szarpaniu i rozrywaniu. Wymaga to odpowiedniego czasu i wysiłku, dlatego orły zwykle jedzą samotnie.
Dlaczego orły żyją jako samotniki?
Orły to samotne stworzenia, podobnie jak większość ptaków drapieżnych. Orły i inne ptaki drapieżne wybierają samotne loty, aby uniknąć zgrupowania z mniejszymi ptakami, które przyciągają niepożądaną uwagę i zakłócają ich rytm lotu. Mają w zwyczaju polować i przetrwać w pojedynkę.
Nie łączą się w stada, ani nie nawiązują kontaktów towarzyskich poza okresem zalotów. Ich rytuał zalotów jest bardzo interesujący. Mkną i gonią się nawzajem, łączą się szponami i swobodnie spadają na ziemię, rozdzielając się tuż przed zderzeniem. Są seryjnymi monogamistami, rozstają się ze swoim partnerem dopiero po jego śmierci.
Dlaczego orzeł stał się symbolem?
Orły to jedne z najbardziej majestatycznych stworzeń na niebie. Podziwiane od wieków. Jako symbol dostojności i siły stały się nieodłącznym elementem herbów państwowych i symboli narodowych. Orła w swoim godle posiadają m.in.: Polska, Niemcy, Rosja, Czarnogóra, Czech i wiele innych państw zarówno z Europy jak i z całego świata. Bielik amerykański jest również symbolem Stanów Zjednoczonych - pojawia się na większości oficjalnych pieczęci, w tym na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych. Historia fascynacji ludzkości tymi zwierzętami sięga wg. badaczy czasów wspólnoty praindoeuropejskiej. Już wtedy orzeł pojawia się jako atrybut najważniejszego z bogów ówczesnego panteonu - Diausa, który później w starożytnej Grecji stał się Zeusem, w Rzymie - Jowiszem., a jako godło orzeł towarzyszył wszędzie rzymskim legionom. Orzeł był symbolem również dla ludów irańskich. W późniejszym okresie luby i narody średniowiecznej Europy jak Goci, czy Frankowie również odwoływały się do orła w swojej symbolice. W Polsce pierwsze oficjalne "użycie" orła w pieczęci datuje się na końcówkę XIII w., a godłem Polski ten majestatyczny ptak staje się już w wieku XIV.